Over mij
See the world through the eyes of your inner child.
The eyes that sparkle in awe and amazement as they see love, magic and mystery in the most ordinary things.
De emoties in kunst
Sommige mensen zeggen dat je een niche moet kiezen als je een bedrijf wilt starten. Vooral met kunst zeggen ze dat je één ding moet kiezen, er goed in moet worden en erbij moet blijven. Ik ben het daar niet mee eens. Ik heb een lijst vol hobby's die ik graag doe. Soms zo veel, dat ik niet weet wat ik moet kiezen. In een tijd zoals nu, waarin AI kunst in elke stijl kan creëren op basis van slechts een paar woorden, is het hebben van meer interesses je kracht. We kunnen al onze interesses combineren en iets creëren dat alleen van ons kan zijn. We kunnen de dingen die ons vreugde of zelfs verdriet geven nemen en kunst maken die niet alleen een beeld genereert, maar iets dat tot je spreekt. Je kunt iets creëren om je emotie vast te leggen en dat waarde creëert. In een tijd waarin alles door een computer kan worden gemaakt, is het niet geweldig om terug te gaan en de lange weg te nemen? Om zelf te creëren? Om te ontdekken wat iets voor jou waard is? Ik wil dit niet alleen voor mezelf. Ik wil delen wat me gelukkig maakt. Wanneer ik mijn emoties deel, hoop ik jou te helpen de dingen te vinden die jou de jouwe geven. Ik wil je helpen ontdekken wat het voor jou waard is.
Het perspectief van een kind
Tijdens mijn werk in een kinderdagverblijf heb ik een paar dingen geleerd. Om te beginnen hebben kinderen een heel puur gevoel voor eerlijkheid. Ze zeggen wat ze denken zodra de gedachte in hun hoofd opkomt en ze zijn niet bang om iets te vragen. Vraag je je weleens iets af, maar wil je het niet vragen, omdat je bang bent dat mensen je raar vinden? Dacht je erover om iets te vragen, maar wilde je niemand storen, dus zocht je het later gewoon op? Nou, kinderen niet. Ze zullen je irriteren en blijven vragen tot ze een antwoord hebben waar ze tevreden mee zijn. En als je antwoord alleen maar meer vragen oproept, dan is dat jammer. Nu moet je die vragen ook beantwoorden! Vervolgens leerde ik dat kinderen zelfs plezier kunnen vinden in de kleinste dingen. Als alles nieuw voor je is, sta je open voor nieuwe ideeën. Heb je ooit een volwassene gezien die iets nieuws leert en niet meteen sceptisch is? Volwassenen hebben meer tijd nodig om te verwerken. We willen vergelijken en reflecteren, en er moet altijd een definitieve beslissing worden genomen. Is het goed of slecht? Fout of juist? Een volwassene kan naar een bij kijken en iets zien dat je steekt of iets dat je honing geeft. Als een kind naar een bij kijkt, is het precies dat: een bij. Niets goeds of slechts, gewoon een zoemend, geel-zwart balletje.
Ik denk dat volwassenen veel van kinderen kunnen leren. We zouden kunnen leren minder te oordelen, of een openere blik te hebben. We zouden kunnen leren positiever te denken, dingen te ontdekken door te doen in plaats van na te denken, en te leren risico's te nemen. We moeten leren van hoe ze vallen, maar toch opstaan om het opnieuw te proberen en de hele weg te glimlachen. We moeten leren loslaten en onszelf te zijn. Wat zou ons innerlijke kind van ons gewild hebben? En waarom zouden we het nu niet nog eens proberen?